İstiâze Duaları

İstiâze sözlükte “sığınmak, korunmak” anlamına gelir. Dini ıstılahta her türlü şerlerden koruması için Allah’ın yardım ve himayesine sığınmaya istiâze denir. Bu dünya hayatında insanın en şerli düşmanı şeytandır. Başta nefis ve şeytanın şerrinden olmak üzere her türlü şerlerden Allah’a sığınmak kulluk edebindendir.  

Allah-u Zülcelâl bir ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır: “Kur’an oku(mak iste) diğin zaman kovulmuş şeytandan Allah’a sığın” (Nahl, 98)

Bu ayet-i kerimenin emrine uyarak Kur’an-ı Kerim okurken “Eûzu besmele” çekmek sünnettir. Herhangi bir işe başlarken, herhangi bir durumda Allah’a sığınmak için istiaze okumak uygun olur.

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

Okunuşu:

“Eûzu billahi mineş şeytanir racîm”

Manası:

“Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınırım.”

Günlük dilde kullandığımız, “maazallah” “neûzübillâh” (Allah’a sığınırız) ibareleri de kısa istiaze dualarıdır.

Peygamber sallallahu aleyhi vesellem bize istiâze dua ve sureleri de öğretmiştir. Bunlardan Felak ve Nas surelerini gece uyumadan önce okuduğu bildirilmiştir.

Kendisi okuyamayan küçük çocukların da üzerine okunabilir. Nitekim Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, kızı Hz. Fatıma’ya, torunları Hz. Hasan ve Hüseyin radıyallahu anhumun üzerine okumasını emretmiştir.

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلْفَلَقِ  مِن شَرِّ مَا خَلَقَ  وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ  وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّاثَاتِ فِي ٱلْعُقَدِ  وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

“Ey Muhammed! De ki: Sığınırım, sabahın Rabbine; yarattıklarının şerrinden, çöktüğü vakit karanlığın şerrinden, düğümlere üfleyenlerin şerrinden, haset ettiği vakit, haset edenin şerrinden” (Felâk, 1-5).

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ  مَلِكِ النَّاسِ  إِلَهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ  الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ

“Ey Muhammed! de ki: Cin ve insanlardan olan ve insanların kalblerine vesvese veren, o sinsi vesvesecinin şerrinden, insanların Rabbi, insanların mâliki ve insanların mâbudu olan, Allah’a sığınırım ” (Nâs, 1-6)

İnsanoğlu dünya ve ahirette başa gelecek her türlü musibetten de Allah’a sığınmalıdır. Peygamber aleyhisselatu vesselam şu duayı sabah akşam okumayı tavsiye etmiştir:

اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ العَجْزِ والكَسَلِ والجُبْنِ والبُخْلِ والهَرَمِ والقَسْوَةِ والغَفْلَةِ والعَيْلَةِ والذِّلَّةِ والمَسْكَنَةِ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الفَقْرِ والكُفْرِ والشِّرْك والفُسُوقِ والشِّقاقِ والنِّفاقِ والسُّمْعَةِ والرِّياءِ وأعُوذُ بِكَ مِنَ الصَّمَمِ والبَكَمِ والجُنُونِ والجُذامِ والبَرَصِ وَسَيِّىءِ الأَسْقامِ

Okunuşu: Allâhümme inni e’ûzu bike minel aczi vel-keseli, vel-cübni vel-heremi vel-kasveti vel- ğafleti vel- ayleti vel- zilleti vel kılleti vel meskeneti ve eûzu bike minel-fakri vel-kufri vel-fusuki veş-şikaki ve-nnifaki ves süm’ati ver rıyâi ve e’ûzu bike mines-samemi vel bekemi vel berasi vel-cununi vel cüzami ve seyy’il-eskami.

Meali: “Allah’ım! Âcizlikten, tembellikten, korkaklıktan, cimrilikten, yaşlılığın getirdiği tâkatsizlik ve bunaklıktan, kasvetten (katı kalplilikten), gafletten, yokluktan, zilletten, mal ve hayır azlığından, meskenetten (kötü hâlden) Sana sığınırım. Nefsin doymak bilmeyen ihtiyaç hissinden, küfürden, fâsıklıktan, hakka muhâlefetten ve ayrılıktan, nifaktan, süm’adan (amelleri insanların duyması için yapmaktan), riyâdan Sana sığınırım. Sağırlıktan, dilsizlikten, delilikten, cüzzamdan, barastan ve her türlü kötü ve müzmin hastalıklardan Sana sığınırım.” (Buhâri, Tefsir, 16/1; Suyûtî, el-Câmiu’s-sağîr, no: 1489; Hâkim, el-Müstedrek, I, 712/1944)

Peygamber efendimizin sıkça okuduğu ve okunmasını tavsiye ettiği istiaze dualarından biri de şudur:

اَلَّلهُمَّ اِنِّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ وَاَعُو ذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْىَا وَالْمَمَاتِ وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ الْمَسِىحِ الدَّجَّالِ  

Okunuşu: “Allahümme innî eûzu bike min azâbi cehennem ve eûzu bike min azâbi’l kabri ve ve eûzu bike min fitneti’l-mahyâ ve’l-memât. eûzu bike min fitneti’d-Deccâl “

Meali: “Allah’ım, ben cehennem azabından sana sığınırım. Kabir azabından da sana sığınırım. Deccal fitnesinden de sana sığınırım, hayat ve ölüm fitnesinden de sana sığınırım. (Ebû Dâvud, Salât 184,)