Nebiyyi Zişanın Doğumu

Gönlünce iç, fezanın pınarından su şimdi,

Çünkü nûr, ışık, rahmet… gökler dolusu şimdi.

Dağların eteğine yıldızlar yuva kurdu,

Titreşir her zerrenin yaşı kurusu şimdi.

Ebedî ruhlara su ikram etmede Hızır,

İblîs hüsran çölünde kuramaz pusu şimdi.

İhtiyar dünyamızın gözleri bulutlaştı,

Çırpınmada dalların yeşil duygusu şimdi.

Kıyametler bülbülün bir damlacık kalbinde,

Gül, lâle ve çemenin olmaz uykusu şimdi.

Toprağın yüzü güldü, kozayı deldi böcek,

Bir incecik sevdadır, Allah korkusu şimdi.

Her ne varsa âlemde gark oldu Hak nûruna,

Atılır zerrelerin bütün tortusu şimdi.

Feleğin etekleri gül rengine boyandı,

Göklerden inmededir melek ordusu şimdi.

Bitti hicran gecesi, geldi ebedî fecir,

Can Yusuf’una saray, cihan kuyusu şimdi.

Elmas elmas gözyaşı akıtır her bir gonca,

Gönül ister ey Rabbim, bin okyanusu şimdi.

Yeniden bir oluştur, çok görülmez aşkımız;

O güzel Muhammed’in benim yolcusu şimdi.

Mustafa Necati Bursalı