TEVHİDE GEL TEVHİDE!

Buyruğun tut Rahmân’ın, tevhide gel, tevhide!

Tâzelensin imanın, tevhide gel tevhide!

Müşkilde kalan kişi, güç etme âsan işi,

Bırak gayrı teşvişi, tevhide gel tevhide!

Sen seni ne sanırsın, fâniye aldanırsın,

Hoş bir gün uyanırsın, tevhide gel tevhide!

Yaban yerlere bakma, canın odlara yakma,

Her gördüğüne akma, tevhide gel tevhide!

Hüdâi’yi gûş eyle, aşka gelip cûş eyle,

Bu kevserden nûş eyle, tevhide gel tevhide!

Aziz Mahmud-u Hüdâi -kuddise sirruhu-

Bu ilâhi Aziz Mahmud-u Hüdâî Efendimiz’in.

Aziz Mahmud-u Hüdâi Hazretleri 16. Yüzyıl’ın en büyük mutasavvuflarından, en değerli mutasavvuflarından, evliyaullahtan bir büyük zât. Şiirleri ile, böyle güzel duygularını ifade etmiş ve şiirleri bestelenmiş.

“Tevhide gel tevhide!” dediği, yâni “Allah’ı birlemeye, lâ ilâhe illallahdemeye gel!” diye davet ediyor.

“Buyruğun tut Rahman’ın tevhide gel, tevhide.” Yâni Rahman olan Allah’ın emrini dinle, emrine kulak ver, “Lâ ilâhe illallah” demeye gel!..

“Tâzelensin imanın, tevhide gel tevhide!” Peygamber Efendimiz diyor ki: “İmanınızı, zaman zaman Lâ ilâhe illallah , Lâ ilâhe illallah diyerek  tazeleyin!” Senin de imanın tazelensin, gel bakalım sen de tevhide, sen de Lâ ilâhe illallahde.

“Müşkilde kalan kişi” Yâni dünyada işi şaşırmış, ne yapacağını kararlaştıramaz duruma gelmiş, müşkil duruma düşmüş kişi; “güç etme âsan işi” kolay işi zorlaştırma. Yâni yanlış yollara gidip de kendini dağıtma.

“Bırak gayrı teşvişi!” Artık bu karışıklığı bırak, tevhide gel. Yâni, “Bunalımdan çık, karışıklığı bir tarafa koy, apaçık olan inanç yoluna gel!” diyor.

“Sen seni ne sanırsın?” Sen kendini ne sanırsın, niye böyle kendi aklına güvenerek, bir şey biliyorum sanarak, kendi bildiğin şekilde yol tuturuyorsun, sen kendini ne sanıyorsun? Fâni dünyaya aldanıyorsun. Fâni dünyaya aldanma, bu hayat böyle durmaz. Genç iken insan ihtiyarlar, güçlüyken güçsüzleşir. Bu fırsat elden gider, bir zaman gelir, başka durumlar meydana gelebilir… Fâniye sakın aldanma! Şu fâni dünyayı ebedî kalacak sanma! Herkes gidiyor, bir zaman gelecek sen de gideceksin…

“Hoş bir gün uyanırsın” Yâni eğer söz dinlemez de, yine dünyaya dalıp, aldanmaya devam edersen, bir gün gelir, nasıl olsa anlarsın işi, uyanırsın. Sen onun için vaktinde uyan, tevhide gel!

“Hüdâi’yi gûş eyle, “Hüdâi’yi dinle! Bu şiiri söyleyen büyük zâtın şiirdeki adı Hüdâi. Bu nasihati dinle! “Aşka gelip cûş eyle!” Yâni sevgi ile dol, aşka gel, coş! “Bu kevserden nûş eyle!” Bu kevser gibi, şerbet gibi olan güzel yola, tatlı yola gir! “Tevhide gel, tevhide!” diyor.

Prof. Dr. M. Es’ad Çoşan -rahmetullahi aleyh-