“Dil, şükretmek içindir…”

Allah dostları hikmetli sözler söyleyerek kalblere rehberlik eder, nasihatleriyle insanları hayır ve doğru olana yönlendirirler. İşte onların hikmetli nasihatlerinden bir kısmını istifadeli olur diye sizlerle paylaşıyoruz. Allahu Zülcelal, bu nasihatlerden payidar olmayı hepimize nasip eylesin.

“Dil, şükretmek içindir. Hakk’ı bilen, onu gıybet için kullanmaz…”
Yani dilini nerede kullanıyorsun, onu bil!

“Kulak, Kur’ân ve nasihat dinlemek içindir; bâtıl ve boş sözler dinlemek için değildir.”

“İki göz, Allâh’ın kudret ve san’atını temâşâ içindir; eşin dostun ayıbını görmek için değil…”

“Hizmetteki fazîlet, kendini güçlü-kuvvetli ve sıhhatte gördüğün zaman, şükrâne olarak zayıfların yükünü çekmendir.”

“Hak dostları, daha ziyâde, kimsenin uğramadığı dükkânlardan alışveriş ederler.” Yani garipler, kimsesizler, yalnızlar… Bunları ziyaret edip bunların gönüllerini alırlar.

“Cömert kimse, meyve veren bir ağaç gibidir. Cömert olmayan insan da dağdaki odun gibidir.” Onu yakmaktan başka, onun bir âkıbeti yanmaktır, yakılmaktır.

“Akıllı insanlar, mallarını, paralarını (hizmetlerini) öbür cihâna giderken yanlarında götürürler. (Yani önceden Allah yolunda infâk ederler.) Ancak hasislerdir ki, hasretini çekerek burada bırakıp giderler.”

“Kapına bir garip gelirse, eli boş gönderme. Allah göstermesin, belki bir gün sen de garip olur, kapıları dolaşırsın.”

“Birine iyilik ettiğin zaman da; “Ben efendiyim, beyim; o bana muhtaçtır!” diye büyüklenme! Zaman, o muhtaç kimseyi vurmuş deme! Zira vuran kılıç henüz kınına girmemiştir; mümkündür ki o kılıç bir gün seni de gelir biçer.”

“Alçaklardan minnetle bir şey istersen maddî bakımdan artarsın (yani onlara bir yalakalık yaparak istersen, maddî olarak yükselirsin) ama rûhen de eksilirsin.”

“Ey kardeş, sonunda toprak olacaksın! Toprak olmadan önce, toprak gibi mütevâzı ol!..”

“Sonbaharda gül ağacını yıkma ki, ilkbaharda onun güzel manzarasından mahrum olmayasın.”

Yani gönül kırmanın telâfîsi zordur. Cam kırılırsa onu istediğin kadar yapıştır, o çizgi bellidir. O kalpte izini bırakır.

“Hak dostları için her yaprak, mârifetullâha bir divandır. Gâfiller için ise bütün ağaçlar bir yaprak bile değildir.”

“Halkın, Kâbe örtüsünü öptüğünü görürsün. (Kâbeʼye gider, Kâbe örtüsünü öptüğünü görürsün.) O, ipek böceğinin kozasından yapıldığı için şöhret bulmadı. Birkaç gün bir mukaddesle bir arada bulundu da, onun için aziz oldu. Yani birkaç gün o örtü Kâbeʼnin duvarında asıldı.”

Yani sen de sâdıklarla beraber ol ki sen de sâdıklaş. Nasıl o ipek örtü eğer Kâbeʼye asılmasaydı, onun bir değeri olmazdı. Senin de değerin, sâdıklarla beraber olmandır. Oradan inʼikâs almandır.

“Nasihat dinlemeyen insan, azarlanmak istiyor demektir.”