Efendimizin Tebük Seferinde Okudukları Hutbe

Allah Rasulü sallallahu aleyhi vesellem Efendimiz, Tebük’te sabahleyin bir hurma ağacına dayanarak hutbe îrâd eylediler. Allah’a hamd ü senâda bulunduktan sonra şöyle buyurdular:

• İnsanların hayırlısı, atının veya devesinin sırtında, ya da iki ayağının üzerinde (piyâde olarak) ölünceye kadar Allah yolunda cihâd eden (Allah’ın dinini hidayet bekleyenlere tebliğ eden)dir!
• İnsanların kötüsü de Allah’ın Kitabı’nı okuyup ondan hiç faydalanmayan fasık ve cür’etkar kimsedir.
• İyi biliniz ki, sözlerin en doğrusu, Allah’ın Kitabı’dır! Yapışılacak en sağlam kulp, takvadır!
• Dinlerin hayırlısı, İbrahim aleyhisselam’ın dini (İslâm)dır! Sünnetlerin hayırlısı, Muhammed (sallallahu aleyhi vesellem) ’in sünnetleridir!
• Sözlerin şereflisi, zikrullahtır. Kıssaların güzeli, Kur’an(da olanlar)dır.(1)
• Amellerin hayırlısı, Allah’ın yapılmasını istediği farzlardır. Amellerin kötüsü, bid’atlerdir (dine sonradan sokulan işlerdir).
• En güzel yol ve gidişat, Peygamber’in yolu ve gidişatıdır.
• Ölümlerin şereflisi, şehîdliktir.
• Körlüğün en kötüsü, doğru yolu bulduktan sonra ondan sapmaktır.
• Az olup yeten şey, çok olup meşgul ederek Allah’a tâatten alıkoyan şeyden hayırlıdır.
• Özür dilemenin kötüsü, ölüm gelip çattığı andakidir.
• Pişmanlığın kötüsü, kıyamet günündekidir.
• İnsanların hayırsızı, Cuma (namazı)na en son gelen ve Allah’ı kötü bir dille anandır.
• Yanlışları en çok olan, dili çok yalan söyleyendir.
• Zenginliğin hayırlısı, gönül zenginliğidir.
• Azıkların hayırlısı, takva azığıdır.
• Hikmetin başı, Allâh korkusudur.
• Hikmetsiz (söz ve) şiir, İblîs’in işlerindendir.
• Hamr (içki), günahların her çeşidini bir araya toplayandır.
• (Fâsık) kadınlar, şeytanın tuzaklarıdır.
• (Terbiye olmamış) gençlik, delilikten bir bölümdür.
• Ribâ (fâiz) kazançların en kötüsüdür.
• Yemenin en kötüsü, yetim malı yemektir.
• Mesûd kişi, kendinden başkasının hâlinden ibret alandır.
• Her biriniz, dört arşın yere (kabre) varır.
• Amellerin muhasebesi ise âhirete kalır.
• Amellerde esas olan neticeleridir.
• Düşüncelerin kötüsü, yalan-yanlış düşüncelerdir.
• Mü’mine sövmek, günahkârlıktır.
• Mü’mini öldürmek küfürdür.
• Mü’minin etini yemek (gıybetini yapmak) Allâh’ın buyruklarına karşı gelmektir.
• Yalan yere Allah üzerine yemin eden kişi, yalanlanır.
• Af taleb eden kişi, Allah tarafından affolunur.
• Kim öfkesini yenerse, Allah onu mükâfatlandırır.
• Uğradığı ziyana katlanan kişiye, Allah karşılığını verir.
• Allah, zorluklara katlanan kimsenin ecrini kat kat artırır.
• Allah’a isyân eden kişiyi, Allâh azâba dûçâr eder!

Ey Allâh’ım! Beni ve ümmetimi mağfiret eyle! Ey Allâh’ım! Beni ve ümmetimi mağfiret eyle! Ey Allâh’ım! Beni ve ümmetimi mağfiret eyle! Kendim ve sizin için, Allâh’tan mağfiret taleb ederim!

Kaynak: Vâkıdî, III, 1016-1017; Ahmed, III, 37; İbn-i Kesîr, el-Bidâye, V, 13-14