İBRET-İ ALEM / Azîm Ahlak Sahibi

İBRET-İ ALEM
Azîm Ahlak Sahibi
Ahmed Özkan

أيَرُومُ مَخْلُوقٌ ثَنَاءَكَ بَعْدَمَا
أثْنَى عَلَى أخْلَاقِكَ الْخَلاَّقُ
Eyerûvmu mahlûkun ba’demâ
Esnâ alâ ahlâkik el hallâku.
(Bilmiyorum)! Hallâk olan (her şeyi yaratan yüce Allah) senin ahlakını medhettikten sonra (Ey Peygamber Efendimiz!) Hala senin (üstün ve azîm) ahlakını (insanlardan) medhetmeye teşebbüs eden (ve bu cesareti kendinde bulan) olur mu?
Yüce Allah Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem Efendimizin ahlakı hususunda şöyle buyuruyor:
“Sen elbette üstün bir ahlaka sahibsin.” (Kalem; 4)
Cüneyd-i Bağdadi kuddise sırruh bu hususta şöyle der:
“Rasûlullah aleyhisselatu vesselam Efendimizin ahlakı için “Büyük ahlak” denmesi, bütün himmeti Allah olduğu içindir. Yani yaptığı her işte, söylediği her sözde, bütün hareket ve davranışlarında tek gayesi ve hedefi yüce Allah’ın rızasıdır.
Bu söz, Hz. Âişe radıyallahu anhanın, “Rasûlullah aleyhisselatu vesselam Efendimizin ahlakı nasıldı?” diye soranlara verdiği cevab ile de uyuşuyor. Hz. Aişe annemiz, “Rasûlullah’ın ahlakı nasıldı?” diye soranlara şöyle cevap veriyordu:
“O’nun ahlakı Kur’andı.” (Müsned, Hâdis no: 25813)
Yani Kur’an bir şeyden razıysa Rasûlullah aleyhisselatu vesselam da razı idi, razı değilse Rasûlullah aleyhisselatu vesselam da razı değildi.
İslam’da ahlak o kadar önemlidir ki, Kur’an hem Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem Efendimizin ahlakı olmuş, hem de yüce Allah Rasûlullah aleyhisselatu vesselam’ın ahlakını “Büyük” buyurarak medhetmiştir.
Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem de:
“Muhakkak ki ben mekârimi ahlakı itmam için gönderildim.” buyurmuştur. (Heysemi, Mecmazzevaid: 9/18)
Araplarda Hz. İbrahim aleyhisselamdan kalma güzel hasletler vardı. Zamanla Hz. İbrahim aleyhisselamın yolunu bırakıp, şirke sapınca, iffet, vefa, cömertlik gibi güzel hasletler de kaybolmaya yüz tuttu. İşte Rasûlullah aleyhisselatu vesselam Efendimiz bu ahlakı, güzel hasletleri tekrar canlandırmak ve insanların arasına yayıp yerleştirmek için teşrif etmiştir.
O günden bugüne yer yüzünde, dünyada iyilik ve güzellik adına ne varsa hepsi gökyüzünün emanetidir, vahyin eseridir.
Ey alemlerin Rabbi olan Yüce Allah! Bizlere ve bütün mümin kardeşlerimize en çok muhtaç olduğumuz Rasûlullah aleyhisselatu vesselam Efendimizin üstün ve büyük ahlakını yaşama gayreti, azmi ve imkanını lütfeyle. Âmin.
SEVEN SEVDİĞİNE UYAR
Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimiz buyurdu:
“Sizden birinizin hevası (arzuları ve kalbi ile davranışları) bana verilene (kâmil ve pak şeriata) tâbî olmadıkça iman etmiş olmaz (imanı kemale ermez.)” (Nevevi; Kırk hadis: 41)
İmanı kemal derecesine ulaşan bir mü’min nefsine, nefsin arzularına ve şeytana değil, Rasulullah efendimize ve ona verilen Kur’an ve sünnete uyar.
Hafız-ı Şirazi de,
Mera ahdisti bâ canan ki ta cân der beden dârem,
havadârâni kûyeşrâ çu canı hişteri dârem.
Ben o sevgiliye söz verdim ki, bu ruh bu bedende olduğu müddetçe onun köyünün sakinlerini, onun hayranlarını canımdan çok seveceğim diyor.
Dolayısıyla Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimizi seven, O’na inen ve ahlakı olan Kur’an’ı sever. Kur’an’ı seven Rasûlullah aleyhisselatu vesselamı sever. Rasûlullah’ı seven sünnetini sever, ümmetine karşı şefkat ve merhamet sahibi olur, onların maslahatını gözetir, onlara zarar vermez ve zararı elinden geldiğince onlardan uzaklaştırır.
Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimizin sünnetini seven ahireti sever. Ahireti seven, ahireti bu fani, aldatıcı, oyalayıcı, mağrur edici olan dünyaya tercih eder.
Allah’ım! Senden Seni, Seni sevenleri, Sana yaklaştıracak amelleri sevmeyi bizlere ve bütün mümin kardeşlerimize nasîb ve müyesser eyle. Âmin.