Sevdiğini Ölçülü Sev

Kaynaklarda hadis-i şerif olarak şöyle buyrulduğu
nakledilir:
“Sevdiğin kimseyi ölçülü sev; olur ki bir gün
o, senin buğzettiğin (kızdığın) kimse oluverir.
Buna mukabil, buğzettiğin kimseye de ölçülü
buğzet; olur ki bir gün o, senin sevdiğin kimse
oluverir.” (Tirmizi, Bir, 59)
Bu hadis-i şerifin bizzat Peygamber Efendimiz
sallallahu aleyhi vesellemin sözü olduğunu
bildiren kaynaklar olduğu gibi, Hz. Ali radıyallahu
anh’ın Peygamberimiz aleyhisselatu
vesselamdan aldığı ilmi naklettiği bir hikmet
olduğunu belirten kaynaklar da vardır.
Her halükârda Peygamberimizin mektebinde
yetişmiş, “İlmin kapısı” iltifatına mazhar olmuş
büyük bir sahabenin sözleri de sözlerin büyüğüdür.
Sevgi, kızgınlık ve benzeri güçlü
duygularını frenlemeli, ileride
pişmanlık duyacağı kadar kendini
kaptırmamalıdır.
Ahlak-ı Hamide
Bu hadis-i şerif bize çok önemli bir ders vermektedir;
insanoğlu kendi duygularına çok
fazla kapılmamalı, onlara göre hareket etmemelidir.
Sevgi, kızgınlık ve benzeri güçlü duygularını
frenlemeli ileride pişmanlık duyacağı
kadar kendini kaptırmamalıdır.
Duygular insanoğlunu anlık olarak etkiler. Mesela
bir kişi bize nazik davranınca, ikram edince,
övüp iltifat edince, bize değer verince ona
karşı kalbimizde bir meyil olur. Artık o kişinin
birtakım yanlışları olsa dahi görmeyiz. Yahut
bir kişinin güzellik, zekâ ve benzeri bir üstünlüğü
bizi cezbederse ona kapılabiliriz. Bu durumda mesela dindarlık, ahlak noktasındaki
kusurlarını görmezden gelip ona kapılabiliriz.
Bir kişiyi veya bir şeyi ölçüsüz sevmenin en büyük
zararı aşırı sevginin insanı kör etmesidir.
Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem:
“Bir şeyi çok sevmen seni kör ve sağır
eder.”(Müsned, 36/24, 21694) buyurmuşlardır.
Kişi aşırı sevdiği kişide hiçbir kusur görmediği
gibi, hatta kendisini uyaranları da duymaz,
duymak istemez. Sevgisinin onu nasıl bir yanlışa
götürdüğünü fark etmez.
Psikoloji ilminin de tespit ettiği gibi, aşırı sevginin
hastalığa benzer bir yönü vardır. Tutkulu
sevgi dopamin, endorfin gibi haz veren duygularda
artışa sebep olur. Ama bu adeta sarhoşluk
hali gibidir. Kişinin mantıklı düşünmesini
zorlaştırır. Kişi çok heyecanlıdır, öyle ki adeta bir hastalık hali yaşar gibidir.