SAHABELERİN SÜNNET’E DÜŞKÜNLÜĞÜ

‘Ölün! Dese, ölecekler’

Allah Rasulü sallallahu aleyhi vesellem Efendimize uyarak, onun kutlu terbiyesini ve nebevi nazarlarını alan sahabei kiram, Resulullah sallallahu aleyhi vesellemin emirlerine son derece bağlıydılar ve sünneti Rasulullah’tan kıl kadar dahi ayrılmazlardı. Bilirlerdi ki kurtuluşları ancak fahri kainat sallallahu aleyhi veselleme uymakla mümkündür. Onların bu bağlılığı ve Efendimize, Efendimizin insana şeref ve eşsiz bir şahsiyet kazandıran sünnetlerine mutabaatları hakkında Abdullah bin Abbas radıyallahu anhu tarafından yapılan bir rivayette, o sırada henüz Müslüman olmayan Ebu Süfyan’ın, Sahabelerin bu bağlılığını şu sözlerle ifade ettiğini ifade etmektedir: “Resulullah sallallahu aleyhi vesellem, eğer onlara yiyip içmeyi terk edip açlıktan ölmelerini emretse onu da yaparlar.” (1)

Ebu Cüreyc Câbir bin Süleym de Sahabelerin Resulullah’a bağlılıklarını şu sözlerle ifade etmiştir: “İnsanların görüşüne göre hareket ettikleri, tek kişi gördüm. (Ashabı Kiram) Peygamber ne söylese uyuyorlardı.” (2)

‘Senle namaz kılmam!’

Ebu Eyyub el-Ensarî radıyallahu anhu, Medine valisi Mervan bin Hakem’e, namazları sünnet olan vakitten geciktirdiği için muhalefet ediyordu. Onun muhalefet sebebini bilmeyen Mervan, bunu sorduğunda ondan şu cevabı aldı: “Ben Hazreti Peygamberi namaz kılarken gördüm. Sen ona uyarsan, ben de sana uyarım. Sen ona muhalefet edersen, ben de evime dönerim (seninle namaz kılmam).” (3)

Herşeyimiz sünnete uymalı

Abdullah bin Mesut radıyallahu anhu, “Amelsiz söz fayda vermez. Niyetsiz söz ve amel fayda vermez. Söz, amel ve niyet, sünnete uygun değilse yine fayda vermez” (4) sözüyle sünnete uymanın önemini nazara vermiştir.

İhtiyarlığına rağmen orucu terketmiyordu

Rivayete göre, kendisinden her gün sohbet etmesini isteyenlere, Abdullah bin Abbas radıyallahu anhu, “Resulullah, bizi usandırmaktan endişe ettiği için durumumuza uygun zaman kollardı” (5) diyerek de onun tatbikatını uygulamaya özen göstermiştir.

Usame bin Zeyd radıyallahu anhu yaşlandığı halde, Pazartesi ve Perşembe günleri oruç tutmaya devam ediyordu. Hizmetçisi, bu yaşlı halinde niçin bu günlerde oruç tutmaya devam ettiğini sorunca ondan, “Resulullah’ın bu günlerde oruç tuttuğu” cevabını aldı. (6)

Dayanılmaz acılar içerisinde kıvranan Habbab bin Eret radıyallahu anhu, Resulullahın tavsiyesine bağlılığını şöyle ifade etmiştir: “Resulullah bize ölümü temenni etmeyi yasaklamamış olsaydı, şüphesiz ölümü temenni ederdim.” (7)

Allah bizlere de Sahabei Kiram’ın Sünneti Resulullah’a uymadaki gayret ve hassasiyetlerini nasib etsin. (Âmin)

Kaynak: 1- Abdurrezzak, Musannef, 5:376. 2- Ebu Dâvud, Libas: 25. 3- Taberânî, el-Mu’cemii’l-Kebîr, 4:187. 4- İbn Receb el-Hanbelî, Câmiü’l-Ulûm ve’l-Hikem, s. 10. 5- Müsned, 1:425 (4042); Müslim, Münâfıkîn: 82, 83. 6- Dârimî, Savm: 41; Ebû Dâvud, Savm: 60 7- Ma’mer bin Raşid, Cami (Abdurrezzak’ın Musannefi içerisinde) 11:314; Buhârî, Merda: 19.